Tα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα San Andreas βρίσκονται σε μιά καταπράσινη και ήσυχη περιοχή πολύ κοντά στο κοσμοπολίτικο τουριστικό κέντρο του Λαγανά.
Τα διαμερίσματά μας έχουν πάρει το όνομα τους από την περιοχή όπου βρίσκονται, τον Άγιο Αντρέα, μια περιοχή που τη χαρακτηρίζει η πυκνή βλάστηση, η γαλήνη και η ησυχία.
Ο Λαγανάς είναι γνωστός ώς το μεγαλύτερο τουριστικό θέρετρο του νησιού και παρέχει όλες τις υπηρεσίες που αναζητάτε όταν βρίσκεστε σε διακοπές.
Έχει τη μεγαλύτερη σε μήκος αμμώδη παραλία στο Ιόνιο και είναι ασφαλής για παιδιά. Ο κόλπος του Λαγανά είναι επίσης γνωστός και για τη θαλάσσια χελώνα Caretta Caretta όπου κάθε χρόνο αναπαράγεται σε αυτήν εδώ την παραλία.
Τα διαμερίσματά μας, λόγω της ήσυχης περιοχής, της πολύ μικρής απόστασης από το κέντρο και από την παραλία του Λαγανά είναι ιδανικά για οικογένειες που αναζητούν διακοπές ξένοιαστες και ξεκούραστες.
Δίπλα ακριβώς υπάρχει και πισίνα με σνακ μπαρ που λειτουργεί όλη μέρα και σερβίρει πρωινά και μικρογεύματα και η γνωστή ταβέρνα Sarakina που διοργανώνει ελληνικές και Ζακυνθινές παραδοσιακές βραδυές με μουσική και χορό.

Η τοποθεσία Σαρακίνα ήταν γνωστή από τον Μεσαίωνα και πήρε το όνομά της από τους Σαρακηνούς πειρατές που την είχαν για κρησφύγετό τους. Στην περιοχή δεσπόζει το παλιό αρχοντικό «ΣΑΡΑΚΙΝΑ» της οικογένειας Λούντζη και ακριβώς δίπλα του σώζεται το παρεκκλήσι Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, όπου βρίσκεται και ο τάφος των Λούτζηδων. Το οικογενειακό δένδρο της οικογένειας Λούτζη έχει πολύ βαθιές ρίζες που φτάνουν ίσαμε το 1504 όταν ο ιδρυτής της οικογένειας, Πέτρος Λούτζης, έφτασε στη Ζάκυνθο από τη Μεθώνη. Απόγονος του Πέτρου ήταν ο Γιώργος, κληρικός την ιδιότητα και ο πρώτος ευγενής στην οικογένεια. Οι τίτλοι ευγενείας στη Ζάκυνθο δίνονταν αφότου οι Ενετοί εγκαταστάθηκαν στο νησί δηλαδή το 1485, από το Δόγη της Βενετίας, σε όσες από τις οικογένειες του πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους. Την παράδοση λοιπόν της οικογένειας συνεχίζει ο Φραγκίσκος Λούτζης και μετά ο γιος του Νικόλαος που ήταν μέλος του Μεγάλου Συμβουλίου και που το 1775 γράφτηκε στη Χρυσή Βίβλο. Η «ΣΑΡΑΚΙΝΑ» μάρτυρας μιας άλλης εποχής, λαβωμένη από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953, παραμένει στη θέση της καρτερικά, ελπίζοντας πως η αδιαφορία δεν θα αποτελειώσει το έργο του Εγκέλαδου.